Carl_Craig_-_At_Les

6.4.09


Μετά βίας δεν κλαίω με αυτό το κομμάτι...και αναρωτιέμαι γιατί ρε πούστη μου πρέπει να είναι τόσο τέλειο? Ειλικρινά γιατί? Μέσα στην απόλυτη απλότητα του, να είναι τόσο γαλήνιο, τόσο σκοτεινό και τόσο μελαγχολικό μαζί...???Γιατί??? Σου αφήνει μια απερίγραπτη αίσθηση...σε στοιχειώνει αργά και βασανιστικά...σε κάνει να βυθίζεσαι στο δικό του σκοτάδι....και το μόνο που θέλω τώρα είναι να είμαι στην Άφησσο να το ακούω σε ατελείωτο repeat...και να βουτάω τα δαχτύλα μου μέσα στην κρύα αμμό....και τριγύρω μου σκοτάδια...

0 _.___._: